چگونه هوش هیجانی کودک خود را تقویت کنیم؟ قسمت اول

صدای داد و فریاد علی بلند شده بود و جیغ می کشید و می دوید و هر چند لحظه برمی گشت و پشتش را نگاه می کرد و فریاد بلندتری می  کشید و در همان حین مامان مامان می گفت تا به مادرش برسد همه جمعی که در آن سالن بودند توجه شون جلب شده بود و بعضی ها دویدند سمت صدا  و تعدادی هم سرشان را به سمت کودکی که فریاد می کشید، چرخاندند. مادر کودک، علی جان، علی جان گویان به سمت او دوید. علی که مادرش را دید جیغ های بلندتری کشید و خودش را در بغل مادرش رها کرد.

مادر علی دست روی سر فرزندش کشید و علی را به سینه خودش چسباند و مدام می پرسید چی شده؟چی شده؟ اما مگر علی می توانست حرف بزنه هق هق گریه می کرد، فریاد می کشید و با دستش اشاره به جایی می کرد. وقتی رو برگرداندیم به سمت جایی که علی نشان می داد. در همان حین دیدیم که السا کوچولو با چیزی در دست دارد به سمت مادر علی می آمد. وقتی همه را دور علی دید، قدم هایش را تندتر کرد و  گفت: علی، ترس که نداشت دیدی با کفش کشتمش

علی آخرین هق هقش را کشید و ساکت شد. دست السا یک سوسک کوچولو بود که علی از مرده او هم ترسید.

السا گفت: بابا این که ترس نداره من با کفشم کشتمش، چقدر داد و هوار راه انداختی، انگار چی شده؟

علی گفت: این را ببر اون طرف، من می ترسم.

مادر علی هم خودش را کنار کشید و با اخم گفت: ببر اون طرف، می ترسم

پدر السا خوشحال از اینکه السا توانسته سوسک را بکشد و نترسیده است به او آفرین گفت. همه در جمع از اینکه السا مقاومت کرده خوشحال بودند.

السا گفت: من هم اولش ترسیدم، اما بعدا به خودم گفتم: اگر الان برود توی اتاق تولید مثل می کنه و بیشتر می شوند

برای همین گفتم: تحمل کنم و با دمپایی که در گوشه اتاق بود روی او زدم

نگاهی به پدرش کرد و گفت: بابا مدیریت بحرانم چطور بود؟

همه از این گفته السا خندیدند و پدر السا گفت: آفرین دخترم مدیریت بحرانت خیلی خوب بود بهت تبریک می گم به خاطر کار بزرگت

فکر کنم همه متوجه شدید که این بار می خواهم در مورد چی بنویسم. بله بله درست حدس زدید. این بار در مورد هوش هیجانی می خواهم براتون بنویسم.

تعریف هوش هیجانی

شما دوستان خوب می دانید. که ما چندین نوع هوش داریم، یکی از انواع هوش ها هوش هیجانی است. حالا هوش هیجانی  یعنی اینکه توانایی پایش و در نظر گرفتن احساسات خود و دیگران یعنی اینکه یک فرد بتواند احساسات خود را بشناسد، و آن را مدیریت و برآن نظارت داشته باشد.

حتما شما هم مثل من بارها با افرادی آشنا شده اید که وقتی احساسات شان بالا می گیرد، حرفهای می زنند که باورتان نمی شود، این حرفها را فردی که شما می شناسید زده است. اینجاست که نیاز است در مورد هوش هیجانی بیشتر دانست.

هوش هیجانی می تواند چه کمکی به کودک کند؟

انسان موجود اجتماعی است و در هر حالی با دیگران ارتباط دارد. پس کودکانی که دارای هوش هیجانی هستند، می توانند با دیگران ارتباط خوبی داشته باشند با دوستان خود بهتر کنار بیایند و با همسن و سالان خود تعمل بهتری داشته باشند.

از چه سنی می توان هوش هیجانی را در بچه ها دید؟

هوش هیجانی کودکان از بدو تولد شروع به رشد می کند. اما نکته مهم این است که کودکان با درصد متفاوتی از هوش هیجانی به دنیا می آیند و با توجه به تربیت و شرایطی که هست این توانمندی رشد می کند.در هر صورت باید واقف بود که هوش هیجانی کودکان قابل رشد و پرورش است. در این جاست که می توان تاثیر شگفت انگیز والدین را دید.

کودکان دارای هوش هیجانی بالا چه ویژگی دارند؟

این کودکان دوستان زیادی دارند.

از تنش و درگیری به دور هستند و انرژی روانی شان را صرف این گونه مسائل نمی کنند.

مسئولیت  کارهای خود را می پذیرند و دیگران را سرزنش و نکوهش نمی کنند.

اضطراب خود را می توانند کنترل کنند.

در مورد مواجه با شرایط بغرنج دستپاچه نمی شوند.

فشار هیجانات و استرس ها را به صورت دائمی تحمل نمی کنند.

عصبانیت و استرس خود و دیگران را می تواند کنترل کند.

به موقع به احساسات خود توجه می کنند.

این کودکان سلامت جسمانی و پیشرفت درسی بهتری دارند.

با دوستان خود ارتباط بهتری پیدا می کند.

کمتر احساسات منفی از خودشان بروز می دهند.

در مواجهه با غم  و خشم یا ناراحتی بهتر خود را آرام می کنند.

می تواند انعطاف پذیری بهتری در برابر مشکلات داشته باشند.

و مهم ترین نکته “توانایی حل مسئله بهتری” دارند.

هوش هیجانی چه اندازه در موفقیت کودک اثر دارد؟

اینطور که روانشناسان می گویند هوش هیجانی دو برابر بیشتر از ضریب هوش در موفقیت فرد دخیل است. بیشتر مردم، فقط به فکر تحصیل و درس خواندن بچه ها هستند، در صورتی که خود تنظیمی عاطفی میتواند در روند رشد و موفقیت کودکان فوق العاده موثر باشد.

واکنش های هوش هیجانی به چه صورتی است؟

واکنش های هوش هیجانی معمولا به این شکل نمود پیدا می کند.

زمانی که، کودک، برای رفع محرک های که برایش پیش می آید، برنامه ای آماده و راه حلی پیدا می کند، که نشان می دهد که توانایی حل مسئله را دارد.

یا اینکه فرار می کند از موقعیتی که براش پیش آمده است.

و یا اینکه تحمل می کند.

کارکرد والدین در برابر هوش هیجانی کودکان چگونه است؟

دکتر جان گاتمن روانشناس بزرگ برخورد والدین را در برابر هوش هیجانی کودکان به چهار گروه تقسیم می کند.

۱_ والدین بی توجه، پدر و مادرانی که به احساسات کودکان اهمیت نمی دهند و سعی می کنند، فقط حواس کودک را پرت کنند.

۲_ والدین ناراضی، والدینی هستند که هرگاه کودک احساسات منفی از خود بروز دهد، او را سرزنش می کند یا کودک را تنبیه می کنند.

والدین آسان گیر، هیجانات فرزند را می پذیرند و با آنها همدلی می کنند. اما قادر به هدایت و کنترل رفتار او نیستند._۳

۴_ والدین مربی، والدینی هستند، که به احساسات فرزندانشان اهمیت و توجه زیادی دارند. و راه و رسم مقابله با فراز و نشیب های زندگی را به او می آموزند.

والدین مربی چگونه با هیجانات کودکان کنار می آیند؟

آنها سعی میکند برای احساسات کودکان، با کمک او، اسمی انتخاب کنند.

با برچسب زدن روی احساسات و آموزش حل مسئله به کودکان فرصت می دهند که کودکان نظرشان را بدون عجله بیان کنند.

برای اتصال احساسات از تجربیات عاطفی استفاده می کنند.

یک نکته خیلی مهم و حایز اهمیت این است، والدین مربی، برای احساسات منفی کودکان ارزش زیادی قائل هستند.